آوای رها...

میخوام بی تفاوت باشم...کنار بکشم...اما نمیزاره...این زندگی پر از پیچ و تابی که حالا تبدیل شده به گرهی که داره کوور تر و کوور تر میشه نمیزاره... 

برمیگردم...به جمع بچه هایی که از کنارشون رفتم...چون انگار نبودن توو دنیایی که هر لحظه سعی میکنی ازش دوورتر باشی ولی موفق نمیشی...خیلی بدتر از بی تفاوتی ایه که فکر میکنی با کنار کشیدن ازش همه چیز حل میشه...که نمیشه...و این فقط گرهی هست که مدام اطراف طنابشو میکشیمو محکم ترش میکنیم... 

برگشتنم اینبار مثله فووت کردنه یه قاصدک میمونه...